Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Odium autem et invidiam facile vitabis. Duo Reges: constructio interrete. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus.

Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Non laboro, inquit, de nomine. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Sed haec omittamus;

Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Igitur ne dolorem quidem. Cur, nisi quod turpis oratio est? Recte, inquit, intellegis. Id mihi magnum videtur. Tollenda est atque extrahenda radicitus. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.

Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Sed hoc sane concedamus. Easdemne res? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Recte, inquit, intellegis. Cave putes quicquam esse verius. Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Quo modo autem philosophus loquitur? Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quis est tam dissimile homini.

Sed ad rem redeamus; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis societate. Nam de isto magna dissensio est. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Verum hoc idem saepe faciamus.

Odium autem et invidiam facile vitabis. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Istic sum, inquit.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Is es profecto tu. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Quae cum dixisset, finem ille. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

An potest cupiditas finiri? Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Conferam avum tuum Drusum cum C. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Beatus sibi videtur esse moriens. Graece donan, Latine voluptatem vocant.

Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.

Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Certe non potest. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto.